Δεν έχω δει ποτέ μου τόσους μπάμπουρες μαζεμένους μαζί. Στο Palworld, ξεκινάς σε έναν κόσμο όπου είσαι περικυκλωμένος από ζωόμορφα πλάσματα που ονομάζονται Pals. Μπορείς να παραμετροποιήσεις διάφορους κανόνες που διέπουν αυτόν τον κόσμο (στη δική μου περίπτωση, το Γυφτονήσι), όπως τη δυσκολία, την ποσότητα των exp και ακόμα και τον πληθυσμό των Pals. Μόνο η δημιουργία χαρακτήρα είναι λίγο περιορισμένη αλλά σε μελλοντικές αναβαθμίσεις το παιχνίδι πιστεύω πως θα έχει και άλλες επιλογές. Στο πρώτο μου παίξιμο, ανέλαβα το ρόλο της αγέρωχης Μαντώ Μαυρογένους. Ο κόσμος σαν κόσμος είναι τεράστιος. Πελώριος, θα έλεγα. Καμιά περιοχή του δεν είναι ίδια και χρειάζονται ώρες για να ανακαλύψεις όλο του τον χάρτη, ενώ τα αφτιά μου έχουν πάρει κάτι πως οι developers σκοπεύουν να βάλουν κι άλλο χάρτη σε μελλοντικές αναβαθμίσεις. Υπάρχουν διαφορετικές περιοχές με βιοποικιλότητα, όπως η Σαντορίνη (ΜΕ το ηφαίστειο), η Γκιώνα, ο Αλιάκμονας και ο κάμπος της Θεσσαλίας. Εκεί συναντάμε Pals που συχνάζουν (όπως εγώ) σε περιοχές ιδανικές για τις βιολογικές τους απαιτήσεις. Στον κάμπο της Θεσσαλίας για παράδειγμα, θα βρούμε κοπάδια προβάτων να βόσκουν ανέμελα. Για να πιάσει και εξημερώσει ο παίκτης τα Pals, χρειάζεται να τα αρχίσει στα χαστούκια μέχρι να πέσουν ανάσκελα και στη συνέχεια να τους πετάξει μια σφαίρα η οποία τα παγιδεύει και τα αποθηκεύει σε ένα ψηφιακό κουτί που παίζει το ρόλο αποθήκης. Ως εδώ, ο εγγονός μου ο Λαέρτης μου έχει πει ότι μοιάζει πολύ με ένα άλλο παιχνίδι, το Πόκερμο. Ο ανιψιός μου ο Περικλής όμως μου έχει πει πως αντίθετα με το Πόκερμο, τα Pals μπορείς να τα έχεις στη δούλεψή σου ΧΩΡΙΣ να τους κολλάς ένσημα και αυτά σε υπακούν σαν αφέντη χωρίς παράπονο. Χτίζεις το σπιτικό σου, τους βάζεις αρμοδιότητες και το κάθε ένα κάνει το δικό του. Έχουν και αυτά τις δεξιότητές τους. Κάποια Pals είναι καλά στο φύτεμα, κάποια στο πότισμα, άλλα στις χειροτεχνίες κ.ο.κ. Μέσα από διάφορες αναφορές άλλων χαρακτήρων και ημερολογίων που βρίσκει ο παίκτης στο ταξίδι του σε αυτόν τον κόσμο, μαθαίνεις κάποια πράγματα για το παρελθόν του νησιού, αλλά δε θα σας τα πω γιατί είναι καλύτερα να τα ανακαλύψετε μόνοι σας. Αυτό που θα πω όμως είναι πως βασικός μας σκοπός ως Palοδαμαστές είναι να κατατροπώσουμε τους κακούς λαθρομετανάστες που έχουν αμπαρωθεί στους πύργους κάθε περιοχής και τραμπουκίζουν τους ντόπιους και κατ' επέκταση τα Pals. Ο Περικλής μου τους περιέγραψε ως αρχηγούς. Στο επίπεδο 45 όμως, ο μόνος αρχηγός στο Γυφτονήσι είμαι εγώ. Το παιχνίδι προφανώς αγγίζει θέματα της τουρκοκρατίας και της ελληνικής επανάστασης, απλά σε ένα πιο σύγχρονο περιβάλλον. Οι εξελιγμένες τεχνολογίες που ξεκλειδώνεις όσο ανεβαίνεις επίπεδο σου λύνουν τα χέρια. Τα 5 βασικά Pals της ομάδας σου εκπαιδεύονται σε ορισμένες περιπτώσεις να βαστάνε όπλα μαζικής καταστροφής και με τη βοήθειά τους απελευθερώνεις το νησί απ' τον οθωμανικό ζυγό. Ειναι κάτι σαν τους αρματολούς τα Pals. Στον κλεφτοπόλεμο είναι ανίκητα. Βέβαια, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, βρίσκεται ακόμα σε φάση πρώιμης πρόσβασης. Ευτυχώς οι developers είναι λεβέντες και δουλεύουν ακατάπαυστα για να επιλύσουν τυχόν bugs που σημειώνονται κατά το παίξιμο. Ήδη από την ημέρα που λανσαρίστηκε, το παιχνίδι έχει βελτιωθεί σε πολλούς τομείς και οι προτάσεις του κοινού για νέα στοιχεία εισακούστηκαν. Ένα απ' τα λεγόμενα bug που έχω αντιμετωπίσει είναι πως καμιά φορά ο παίκτης και τα Pals μπορεί να κολλήσουν μέσα σε τοίχους και γραφικά. Με κόπο και υπομονή, μπορεί να βγουν αλλά σίγουρα δεν είναι μια ευχάριστη διαδικασία. Εν ολίγοις, θεωρώ πως είναι ένα παιχνίδι με διδακτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα για όλες τις ηλικίες.