Το Dying Light από την Πολωνική εταιρία Techland ήταν σίγουρα ένα από τα πιο δυνατά και πολυαναμενόμενα παιχνίδια του 2015, και πρόσφερε στην κατηγορία των zombie games έναν σχετικά ώριμο τίτλο, αρκετά καλύτερα δομημένο από παλιότερες προσπάθειες από τους ίδιους ( Dead Island, σε συνεργασία με την Deep Silver ) ή και παρόμοια παιχνίδια από άλλες εταιρίες.
Παρ' όλα αυτά, το Dying Light μαζί με τα δυνατά του χαρτιά, πάσχει και από πολλά προβλήματα, κάτι που μας έδειξε πως τα Next-Gen παιχνίδια έχουν πολύ δουλειά μπροστά τους για να κερδίσουν δίκαια αυτόν τον τίτλο.
Θετικά
+ Γραφικά > Τα γραφικά, καθώς και -εν μέρη- το level design του παιχνιδιού είναι είναι σίγουρα ένα από τα πράγματα που θα σας κάνουν πολλές φορές να κάνετε άκρη τα προβλήματά του και να επικεντρωθείτε στον εξαιρετικά σχεδιασμένο χάρτη του.
+ Gameplay > Οι πολλαπλοί τρόποι εξόντωσης, το crafting, το πολύ καλό σύστημα παρκούρ και φυσικά οι εναλλαγές μέρας και εξαιρετικά επικίνδυνης νύχτας είναι η καρδιά του παιχνιδιού και ο κύριως λόγος που ανεπιφύλακτα προτείνω το παιχνίδι σε όλους του zombo-fans εκεί έξω.
+ Combat > Το combat κομμάτι του παιχνιδιού είναι επίσης εμπλουτισμένο με κάμποσα καλούδια τα οποία φτιάχνεις με αντικείμενα που βρίσκεις κάνοντας scavenge μέσα στην πόλη, και ποικίλουν τόσο σε close, όσο και σε range επίπεδο. Εδώ αξίζει να αναφέρω και το πλούσιο skill-tree το οποίο είναι χωρισμένο σε τέσσερα μέρη ( Survivor, Agility, Power και Legend, το οποίο αρχίζουμε να ανεβάζουμε όταν φτάσουμε σε Max-Level τα υπόλοιπα )
+ Ατμόσφαιρα & Ήχος > Ακόμα ένα πεδίο του παιχνιδιού στο οποίο φαίνεται να έχει δοθεί αρκετή προσοχή είναι αναμφισβήτητα η ατμόσφαιρά του, καθώς και το κομμάτι του ήχου, όπου σε συνδιασμό δίνουν ρέστα την νύχτα.
Αρνητικά
- Story > Δυστυχώς εκεί που τα βρήκε σκούρα το Dying Light είναι σίγουρα η ιστορία, η οποία δεν μπόρεσε σε καμία περίπτωση να μου κρατήσει το ενδιαφέρων, ή να δημιουργήσει κάποιο συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ player και χαρακτήρων. Ήταν απίστευτα Cliché και προβλεπόμενη έως και την λεπτομέρια, και πολλές φορές με υπερβολικά βαρετούς και αμήχανους διαλόγους.
- Εμπόδια > Όπως ανέφερα πιο πάνω, το level-design είναι αρκετά δυνατό, σε πολλά σημεία όμως, σε μια προσπάθεια να μας κρατήσει το παιχνίδι έξω από κάποια περιοχή, ενώ είναι ξεκάθαρο πως σε άλλες περιπτώσεις θα ήταν εύκολο να ανεβούμε, ο χαρακτήρας μας φαίνεται να το αρνείται.
- Nothing new > Παρ'όλους τους τόνους διασκέδασης που προσφέρει το παιχνίδι πηδώντας από κτίριο σε κτίριο, σκοτώνοντας zombies με χίλιους δυο τρόπους, δεν μας παρουσιάζει κάτι καινούργιο, αντιθέτως φαίνεται να δανείζεται πολλά χαρακτηρικά, τόσο στον τομέα του gameplay, όσο και στην παρουσίαση της ιστορίας.
- A.I > Ο τομέας του A.I, τουλάχιστον σε ότι αφορά τους ανθρώπους NPC ήταν απαράδεκτος. Υπήρχαν στιγμές σε side-quest όπου άτομα που προσπαθούσα να προστατεύσω έτρεχαν μέσα σε ορδές zombie και βούταγαν κατευθείαν στο κέντρο, κάνοντας όλη την φάση να μοιάζει λες και νταντέυω ένα 5 χρονο.
- Length > Παρ'όλο που το παιχνίδι είναι γεμάτο με survivors που χρειάζονται βοήθεια, safe-houses που θα πρέπει να επαναφέρουμε, παγίδες που περιμένουν να τις στήσουμε για το βράδυ και μπόλικα challenges, το main-story είναι αρκετά σύντομο, και αν δώσουμε έμφαση μόνο σε αυτό θα βρεθούμε να το τελειώνουμε άνετα μέσα σε 2-3 μέρες.
Σύνοψη
Το Dying Light σίγουρα καταφέρνει να γίνει ένας τίτλος που αξίζει να αποκτηθεί από όλους του Zombie fans, παρ'όλο που αποτυχαίνει σε πολλά σημεία να γίνει ένας top Next-Gen τίτλος.
Αναμφισβήτητα σκοπεύω να περάσω πολλές ακόμα ώρες μαζεύοντας τα achievements που μου απομένουν, κάνοντας παρκούρ μέσα στην πόλη, φτιάχνοντας νέα αντικείμενα και ανατινάζοντας zombie.
