> Ghandi asked if i could give him 200 gold
> i said no
> 3 turns later: Ghandi annouched the world that Silverchaoz shouldnt be trusted.
> Me: pissed af
> Start attacking Ghandi
> he offered open borders and peace
> didnt agree, toke 2 cities.
> asked peace again that i get 140 gold per turn and 500 gold bonus and other supplies like horses and technique.
> Agreed
Few turns later
> Rome start attacking me
> Almost defeated Rome
> Got backstabbed by Ghandi
> defuq old man what you doin?
> kappa kappa kek i attack you as revenge
> Gived up rome (ceasar i get you next time)
> Ghandi nuked me
> rip country
Should have listenend to the other reviewrs
Ghandi is bae
> Ghandi asked if i could give him 200 gold
> i said no
> 3 turns later: Ghandi annouched the world that Silverchaoz shouldnt be trusted.
> Me: pissed af
> Start attacking Ghandi
> he offered open borders and peace
> didnt agree, toke 2 cities.
> asked peace again that i get 140 gold per turn and 500 gold bonus and other supplies like horses and technique.
> Agreed
Few turns later
> Rome start attacking me
> Almost defeated Rome
> Got backstabbed by Ghandi
> defuq old man what you doin?
> kappa kappa kek i attack you as revenge
> Gived up rome (ceasar i get you next time)
> Ghandi nuked me
> rip country
Should have listenend to the other reviewrs
Ghandi is bae
Best strategy I have played since the Age of Empires series. Would definately recommend, unless too you're fond your regular life. This game will suck away your spare time and sleep. "Just one more turn, well maybe another" (21:30) "Stupid barbarians. I'll kill them next turn. Just one more" (03:00)
This game.. I am not a TBS fan at all but Civilization V keeps me playing for hours and hours straight. It has this thing which makes you addicted to it, to just play that one turn more, to just get that civ on his knees to your army, just that one turn for your wonder to finish. Playing this with the expansions is a must. If you decide to buy this game, buy the Complete Edition cause the expansion packs offer so much more and makes the game even more addicting than it already is. Downside is though that you can't form a real alliance aside from a petty "Declaration of Friendship"
Er was eens een gamer, laten we hem Bob noemen, die zojuist Sid Meier's Civilization® V had ontdekt. Vol enthousiasme begon hij zijn avontuur en besloot hij om de wereld te veroveren als de meest legendarische beschaving: de Dutch, geleid door de altijd beschaafde Willem van Oranje.
Bob, in zijn woonkamer omringd door lege pizza-dozen en energiedrankjes, begon met het verkennen van zijn startlocatie. Hij zag een prachtige rivier en dacht: "Perfect voor een hoofdstad! Ik noem het 'Nieuw-Amsterdam'." Toen hij echter de buurt verkenning deed, stuitte hij al snel op een barbaarse kamp. In zijn enthousiasme over het oprichten van een nieuwe stad, vergat hij dat zijn eenheden niet zomaar van de wereldkaart konden verdwijnen.
Na de eerste paar beurten ontdekte hij dat de barbaren net zo graag als hij op de rivier peddelden, maar ze hadden geen zin in diplomatie. Bob besloot de barbaren aan te vallen met zijn gewapende eenheid... die een groep arbeiders was. "Wat kan er misgaan?" dacht hij, terwijl hij zijn "warriors" de strijd liet aangaan.
Natuurlijk waren de barbaren niet onder de indruk van Bob's "strategie" en binnen no-time had hij zijn arbeiders verloren. Maar dat weerhield hem niet. Hij besloot dat het tijd was voor een nieuw plan: de diplomatieke benadering. Bob probeerde de barbaren te “overhalen” om vrede te sluiten. Hij stuurde ze een bericht dat ze een geweldig restaurant in de stad konden openen als ze zich zouden overgeven. Dit idee werkte natuurlijk niet en Bob werd door de barbaren uitgelachen.
Na een paar beurten was Bob eindelijk in staat om een enkele soldaat te trainen. Zijn eerste en enige troef, die hij 'Koning Kikker' noemde (omdat de soldaat iets weg had van een kikker met zijn groene uniform), trok ten strijde. Met de moed der wanhoop marcheerde hij de stad van de barbaren binnen, alleen om te ontdekken dat ze daar een feestje aan het vieren waren. "Waarom zijn er hier geen vijanden?" vroeg Bob zich af. De barbaren hadden de boel verlaten voor een goed feest met drank en muziek, terwijl Bob in zijn eentje op zoek was naar glorie.
Na een tijdje ontdekte hij dat het leven als Willem van Oranje niet zo eenvoudig was. Het oprichten van een wereldimperium bleek een stuk moeilijker dan het opzetten van een nieuw seizoen van zijn favoriete realityshow. Toen hij dacht dat alles verloren was, besloot hij een bondgenootschap aan te gaan met een andere beschaving: de Romeinen, geleid door de altijd zelfverzekerde Julius Caesar.
“Eindelijk!” dacht Bob. “Met de Romeinen aan mijn zijde kan ik eindelijk een legertje opbouwen!” Maar voordat hij het wist, waren de Romeinen al bezig met het veroveren van zijn steden, omdat Julius vond dat ze “geweldig samen werkten”. Bob zuchtte en dacht: “Ik ben echt de koning van de mislukking.”
Maar in plaats van op te geven, besloot hij om te investeren in wetenschappelijk onderzoek. Misschien kon hij via technologie de wereld verbeteren in plaats van met geweld. En toen Bob de ontdekking van het internet deed, realiseerde hij zich: “Wacht, ik kan mijn vriend Jeff vragen om te komen helpen!”
Jeff kwam binnen met pizza en een grote blik op zijn gezicht: “Waarom heb je de barbaren niet gewoon veroverd met pizza?” Bob lachte en zei: “Omdat ik geen oorlog wil voeren, ik wil gewoon een goed spel spelen!”
En zo eindigde Bob's avontuur in Civilization V niet met een overwinning, maar met een nieuwe strategie: pizza, vriendschap en de zekerheid dat je altijd een andere beschaving kunt kiezen. Want als de barbaren niets anders willen dan feesten, waarom zou je ze dan niet gewoon een slice pizza aanbieden in plaats van je soldaten?
En vanaf dat moment werd Bob bekend als de enige speler die erin slaagde om een "Pizza Diplomatie" te creëren in de wereld van Civilization V.
> Ghandi asked if i could give him 200 gold
> i said no
> 3 turns later: Ghandi annouched the world that Silverchaoz shouldnt be trusted.
> Me: pissed af
> Start attacking Ghandi
> he offered open borders and peace
> didnt agree, toke 2 cities.
> asked peace again that i get 140 gold per turn and 500 gold bonus and other supplies like horses and technique.
> Agreed
Few turns later
> Rome start attacking me
> Almost defeated Rome
> Got backstabbed by Ghandi
> defuq old man what you doin?
> kappa kappa kek i attack you as revenge
> Gived up rome (ceasar i get you next time)
> Ghandi nuked me
> rip country
Should have listenend to the other reviewrs
Ghandi is bae
> Ghandi asked if i could give him 200 gold
> i said no
> 3 turns later: Ghandi annouched the world that Silverchaoz shouldnt be trusted.
> Me: pissed af
> Start attacking Ghandi
> he offered open borders and peace
> didnt agree, toke 2 cities.
> asked peace again that i get 140 gold per turn and 500 gold bonus and other supplies like horses and technique.
> Agreed
Few turns later
> Rome start attacking me
> Almost defeated Rome
> Got backstabbed by Ghandi
> defuq old man what you doin?
> kappa kappa kek i attack you as revenge
> Gived up rome (ceasar i get you next time)
> Ghandi nuked me
> rip country
Should have listenend to the other reviewrs
Ghandi is bae
Best strategy I have played since the Age of Empires series. Would definately recommend, unless too you're fond your regular life. This game will suck away your spare time and sleep. "Just one more turn, well maybe another" (21:30) "Stupid barbarians. I'll kill them next turn. Just one more" (03:00)
This game.. I am not a TBS fan at all but Civilization V keeps me playing for hours and hours straight. It has this thing which makes you addicted to it, to just play that one turn more, to just get that civ on his knees to your army, just that one turn for your wonder to finish. Playing this with the expansions is a must. If you decide to buy this game, buy the Complete Edition cause the expansion packs offer so much more and makes the game even more addicting than it already is. Downside is though that you can't form a real alliance aside from a petty "Declaration of Friendship"
Er was eens een gamer, laten we hem Bob noemen, die zojuist Sid Meier's Civilization® V had ontdekt. Vol enthousiasme begon hij zijn avontuur en besloot hij om de wereld te veroveren als de meest legendarische beschaving: de Dutch, geleid door de altijd beschaafde Willem van Oranje.
Bob, in zijn woonkamer omringd door lege pizza-dozen en energiedrankjes, begon met het verkennen van zijn startlocatie. Hij zag een prachtige rivier en dacht: "Perfect voor een hoofdstad! Ik noem het 'Nieuw-Amsterdam'." Toen hij echter de buurt verkenning deed, stuitte hij al snel op een barbaarse kamp. In zijn enthousiasme over het oprichten van een nieuwe stad, vergat hij dat zijn eenheden niet zomaar van de wereldkaart konden verdwijnen.
Na de eerste paar beurten ontdekte hij dat de barbaren net zo graag als hij op de rivier peddelden, maar ze hadden geen zin in diplomatie. Bob besloot de barbaren aan te vallen met zijn gewapende eenheid... die een groep arbeiders was. "Wat kan er misgaan?" dacht hij, terwijl hij zijn "warriors" de strijd liet aangaan.
Natuurlijk waren de barbaren niet onder de indruk van Bob's "strategie" en binnen no-time had hij zijn arbeiders verloren. Maar dat weerhield hem niet. Hij besloot dat het tijd was voor een nieuw plan: de diplomatieke benadering. Bob probeerde de barbaren te “overhalen” om vrede te sluiten. Hij stuurde ze een bericht dat ze een geweldig restaurant in de stad konden openen als ze zich zouden overgeven. Dit idee werkte natuurlijk niet en Bob werd door de barbaren uitgelachen.
Na een paar beurten was Bob eindelijk in staat om een enkele soldaat te trainen. Zijn eerste en enige troef, die hij 'Koning Kikker' noemde (omdat de soldaat iets weg had van een kikker met zijn groene uniform), trok ten strijde. Met de moed der wanhoop marcheerde hij de stad van de barbaren binnen, alleen om te ontdekken dat ze daar een feestje aan het vieren waren. "Waarom zijn er hier geen vijanden?" vroeg Bob zich af. De barbaren hadden de boel verlaten voor een goed feest met drank en muziek, terwijl Bob in zijn eentje op zoek was naar glorie.
Na een tijdje ontdekte hij dat het leven als Willem van Oranje niet zo eenvoudig was. Het oprichten van een wereldimperium bleek een stuk moeilijker dan het opzetten van een nieuw seizoen van zijn favoriete realityshow. Toen hij dacht dat alles verloren was, besloot hij een bondgenootschap aan te gaan met een andere beschaving: de Romeinen, geleid door de altijd zelfverzekerde Julius Caesar.
“Eindelijk!” dacht Bob. “Met de Romeinen aan mijn zijde kan ik eindelijk een legertje opbouwen!” Maar voordat hij het wist, waren de Romeinen al bezig met het veroveren van zijn steden, omdat Julius vond dat ze “geweldig samen werkten”. Bob zuchtte en dacht: “Ik ben echt de koning van de mislukking.”
Maar in plaats van op te geven, besloot hij om te investeren in wetenschappelijk onderzoek. Misschien kon hij via technologie de wereld verbeteren in plaats van met geweld. En toen Bob de ontdekking van het internet deed, realiseerde hij zich: “Wacht, ik kan mijn vriend Jeff vragen om te komen helpen!”
Jeff kwam binnen met pizza en een grote blik op zijn gezicht: “Waarom heb je de barbaren niet gewoon veroverd met pizza?” Bob lachte en zei: “Omdat ik geen oorlog wil voeren, ik wil gewoon een goed spel spelen!”
En zo eindigde Bob's avontuur in Civilization V niet met een overwinning, maar met een nieuwe strategie: pizza, vriendschap en de zekerheid dat je altijd een andere beschaving kunt kiezen. Want als de barbaren niets anders willen dan feesten, waarom zou je ze dan niet gewoon een slice pizza aanbieden in plaats van je soldaten?
En vanaf dat moment werd Bob bekend als de enige speler die erin slaagde om een "Pizza Diplomatie" te creëren in de wereld van Civilization V.
