oyunda celal şengör var

normalde oyun arasında cinematic olur. bu oyunda cinematic arasında oyun var.

*70 tl verip sahip olduğum oyunu bir daha aldım

OROSPU E VLADININ TEKİ GECE 3 DE 30 TANE ETİ PUF İSTEMİŞ ONU TESLİM İÇİN KARLI DAĞDA YÜRÜYOM

Geldik, yoktunuz.

PTT kargoya kapıya teslimat yapmanın zor olmadığını ispatladığım oyun

Nakliyeci Sefer'in hayatı adlı yapım.

Uzun, ince bir yoldayım Gediyorum gündüz gece Bilmiyorum ne haldeyim Yörüyorum gündüz gece Oyuna başladığım anda Yörüdüm aynı zamanda KV'ler ile dolu bir yolda Gediyorum gündüz gece Sıçarken dahi yörüyom Oyuna bırakmaya sebeb arıyom Bırakanları hep görüyom Yörüyorum gündüz gece 66 saat bu yollarda Ovada, dağda, gölde Düşmüşüm tepe takla her yere Gediyorum gündüz gece Şaşar Sam iş bu hale Kah düşe kahi sürüne Yetişmek için siparişe Yörüyorum gündüz gece. Gündüz gece Gündüz gece Gündüz gece...

aras kargo

demek pttden siparişler bu yüzden bu kadar gecikiyor

Aras kargonun neler çektiğini şimdi biraz daha anlayabiliyorum...

3 saat icinde kapinizdayiz. 431984319431749 takip nolu gonderinizi harita uzerinden canli takip etmek icin lutfen linke tiklayiniz. B002

Bu oyunu tavsiye etmiyor oluşumun nedeni kötü bir oyun olduğu için değil; ki zaten oyun kötü de değil, önermememin asıl sebebi ortalama bir oyuncu için sıkıcı olacağını düşünmem. Yani deneyim etmenizi isterim ama oyun pahalı olduğu ve size göre bir oyun olmama ihtimali yüksek olduğu için tavsiye etmiyor olarak işaretledim. Neyse oyunun kendisinden bahsedersek; Burada uzun uzun hikayeyi anlatmıyacağım. Evreni ve hikayeyi beğendim ama anlatımı pek beğenmedim. Bu benim bitirdiğim ilk Hideo Kojima oyunu ve yıllardır Kojimanın ne kadar iyi bir game designer, director olduğunu falan duydum. Ben bu düşünceye katılmıyorum çünkü Kojima iyi bir game designer olsaydı hikayeyi oynanış mekanikleriyle de anlatabilirdi diye düşünüyorum. Asıl şikayetçi olduğum konu arasahnelerin gereksiz uzun ve kendilerini tekrar ediyor olması. Sürekli aynı mevzular konuşuluyor ve bir noktadan sonra acayip sıkıyo. Özellikle oyunun başlarında en basit mevzuyu bile salağa anlatır gibi 30 dakikalık arasahnede anlatması Kojimanın iyi bir anlatıcı olmadığının kanıtı bana göre. Arasahne girdiğinde "keşke oyunu 1.5x'e alabilsem" dedim çoğu zaman. Yine söylüyorum evren ve hikayeyi beğendim. Özellikle Mama, Die-Hardman, Fragile gibi karakterlerin hikayelerinden çok keyif aldım ama oyunun 10 saat kadar daha kısa olarak daha rafine şekilde anlatabileceğine inanıyorum. Sinematikler kaliteli olsa da sonuçta bu bir oyun. Arasahne uzun olunca bayıyor. Oynarak hikayeyi deneyimlemek isterim. Oyunun sonlarına oynanışla hikayeyi harmanlamaya başlıyor ama ondan sonra bir buçuk saatlik sinematik girince yine saygımı yitirdim. Şunu söyleyerek oynanışı anlatmaya başlıyayım: Death Stranding bir kargocu simülatörü. Oyunun 90%'ında bi şeyleri bir yerden farklı bi yere taşıyoruz. Core game loop bunun üzerine kurulu tamamen. Kulağa sıkıcı geliyorsa doğru, sıkıcı. Ama sadece başlarda sıkıcı. Genelde tabanvay şekilde kargo teslimatı yapıyorsunuz ama Death Stranding kullanabileceğiz ekipman çeşidi açısından çok zengin bir oyun. İlerledikçe açılıyor. Ama şunu söylememde sakınca yok diye düşünüyorum: İlk 3 bölümü bitirdiğinizde hala oyunu sevemediyseniz sonrasında da sevemeyeceksiniz muhtemelen. Çünkü 2. bölümden sonra oyun mekaniklerini ve dünyasını çeşitlendirmeye başlıyor. 2.bölümden sonra yavaş yavaş ekipmanlarınız çeşitleniyor ve bir kargoyu A noktasından B noktasına taşımak konusunda sizi daha özgür bırakıyor. Bir sürü ekipmanınız oluyor ve rotanızı da kendiniz çiziyorsunuz. Motor, araba, uçan kurye, yardımcı bir robot, kayma halatları, botlar, eldivenler vs. Sadece başlarda sıkıcıydı dememin sebebi bu. Oyun başladığı gibi kalmıyor her yarım saatte bir yeni bir şey ekleyip tazelemeyi iyi başarıyor. Yanınızda taşıdığınız her şey ekstra yük anlamına geldiği için asıl kargo harici yanınızda ne taşıyacağınza iyi karar vermeniz lazım. Örneğin yolunuz engebeliyse yanınıza uçan kurye almak işleri rahatlatabilir veya yolunuz üstünde nehir varsa merdiven götürmek gibi. Haritayı açıp kendi planınızı yapmakta özgürsünüz ve bir sürü etken var. Biyomların avantaj/dezavantajları, yol üzerinde düşman var mı yok mu, yol engebeli mi yoksa dağlık mı gibi gibi. Bir diğer çok sevdiğim olay karakterinizin sadece ekipman olarak değil oynadığınız dünyanında gelişiyor olması. Death Stranding, Dark Soulslar gibi paylaşımlı bir dünyaya sahip ama amacınız yan yana birlikte kargo taşımak veya diğer oyuncuları öldürüp kargo taşımasını engellemek değil. Amacınız birlikte yapılar inşa etmek. Mesela oyuna motor eklendiğinden bahsettim ama motorla gitmesi zor olan engebeli veya nehir bulunan yerler var. Bunun için köprü veya otoyol inşaa etmeniz lazım ama bunlar da çok fazla materyal gerekitiriyor. İşte dünya paylaşımı burada devreye giriyor. Biraz siz ekleme yapıyorsunuz, biraz başkası. Damlaya damlaya göl oluyor ve otoyol bittiğinde herkes kullanabiliyor. Bir nehirden karşıya geçmeniz gerektiğinde sizden önce oradan geçmiş birinin bir köprü inşa ettiğini görüp rahat rahat geçmek çok mutlu edici oluyor veya sizin inşa ettiğiniz bir yapıyı kullanan birinin size beğeni olarak dönmesi yine aynı şekilde mutluluk verici. Dünyanız da aynı ekipmanlarınız gibi zamanla gelişiyor. Harika bir olay. Oyunda ayak basamayacağınız nokta neredeyse yok gibi bir şey. Anasenaryoyu oynarken çok çeşitli yerlere kargo yaparak gezilmedik yer bırakmıyoruz bu da bulunduğumuz dünyanın gerçekçilğine pozitif yansıyor. Ayrıca yan görevleri yaparak kullandığınız ekipmanların daha yüksek seviyeli versiyonlarını elde edebilirsiniz. Örneğin ana görevde ilerleyince daha fazla ağırlık taşımanızı sağlayan Güç İskeleti ekipmanının 1. seviyesi açılıyor ve giydiğinizde ekstradan 120 kg taşıyabiliyorsunuz ama yan görevleri yapıp 3. seviyesini açarsanız 180 kg daha fazla ağırlık taşıyabiliyorsunuz. Sanırım toplam 350kg falan taşıyabiliyorsunuz. Tabi bu iskeletin de aküsü var. Yoldayken bitip size zorluk çıkartmaması için ona göre plan yapıp yanınıza yedek akü almanız gerekebilir. Ayrıca bacaklarınıza güç iskeleti taktığınızda bacaklara kargo bağlayamadığınız için karakteriniz mecburen her şeyi sırtına atmaya başlıyor ve sizin çarpmadığınız tavanlara vs. kargolarınız çarpıp yere düşebiliyor. Bakın size örnek vermeye çalışırken bile ne kadar çok etken işin içine girdi. Oyunun detaylığını anlayın diye yapıyorum. Bu arada yan görev deyince yanlış anlaşılmasın farklı bir şey yapmıyoruz, yine kargo taşıyoruz.😀 Oyunda kargo taşımak ve arasahne izlemek harici savaş mekanikleri de var. Kargonuzu çalmak isteyen Yükçüler ile veya sizi yemek isteyen Kıyı Varlıklarıyla savaşabiliyorsunuz ancak oyunda savaşmak pek eğlenceli değil, zaten o kadar da yer kaplamıyor. Özellikle Kıyı Varlıklarıyla savaşmanın görsellik harici hiç bir etkileyeci yanı yok. Bu yaratıklara resmen yapay zeka eklenmemiş gibi. Size pek saldırmıyolar, saldırmaya yeltendiklerinde ise basit saldırılarınızla sersemletebiliyorsunuz. Ama dediğim gibi görsel olarak çok etkileyeci. Özellikle atmosfer bayağı kuvvetli Kıyı Varlıklarıyla savaşırken. Yükçülerle olan savaşlar daha çeşitli ve heyecanlı. İlk başta sadece boğma halatı, kargo fırlatmak ve yumrukla dövmek mümkünken siz ekipman kazandıkça düşmanlarınız da kazanıyor ve iş bayağı third person shooter gibi tüfekle mermi yağdırmaya kadar gidiyor. Ancak yapabileceğiniz onca şey varken diğer oyunlardaki gibi silahla ateş etmeyi niye tercih edesiniz ki? Motorla çarpın, elektrik şoku verin, yerden tekmeleyin vs. Savaşmaktan pek keyif almasam da kargo taşıma planınızı yaparken bunlara da dikkat etmeniz gerekmesi de oynanışı çeşitlendirdiği için memnunum. Death Stranding farklı ve güzel bir oyun. Seven insanın da sevmeyen insanın da sebeplerine hak verebiliyorum. O yüzden önermiyorum ama mutlaka denemeniz lazım. Hideo Kojima'dan ne kadar haz etmesem ve abartıldığını düşünsem de bu eşsiz deneyim için teşekkür etmem lazım. Çünkü başka hiç kimse Sony'e milyon dolarlar harcatıp böyle deneysel bir işi yüksek kalitede yaptıramazdı :D

kâfi

hayatımda bu kadar sıkıcı bir oyun görmedim

''Siz türkler oyun oynamayı bilmiyorsunuz. Siz hep lol ve cs oynuyorsunuz. Biraz kaliteli oyun oynayın. Gidin Death Stranding oynayın çok güzel yaptım. Gidin biraz japon oyunu oynayın da kültürlenin siz anca, milli değerleri sömüren oyunlar yapıyorsunuz. Ben oyunlarıma robotlar koyuyorum.'' -JAPON OYUN YAPIMCISI HİDEO KOJİMA

"Siz Türkler oyun oynamayı bilmiyorsunuz. Siz hep lol ve cs oynuyorsunuz gidin biraz kaliteli oyun oynayın. Gidin Metal Gear Solid oynayın çok güzel yaptım. Gidin biraz japon oyunu oynayın da kültürlenin siz anca, milli değerlerinizi sömüren oyunlar oynuyorsunuz. Ben oyunlarıma ayak koyuyorum" -Japon oyun yapımcısı HiDEO KOJİMA

Definitive mefinitive hikaye. Aynı oyun. Yine bütün oyun bir yerlere yürümek. Anca kazık dikiyorsun, yol yapıyorsun da daha hızlı gidiyorsun. Lan bir oyunun ana amacı oyunu daha az oynamak olabilir mi lan. Hikaye desen bildiğin rakı masası muhabbeti. Herkes uzun uzun konuşuyor, iki gram şey anca anlatıyorlar. Sonra neymiş kojima çok iyi hikaye diyalog yazıyormuş da dahiymiş. Salak mısınız oğlum siz. Bi yürüyün gidin lan. Kojima evinde açıp her gün kendi podcastini dinlemiyorsa ben de bir şey bilmiyorum.

Çok yavaş ve oyundeğil hep izleme tamam hikaye hoş konu tamam ama sen oyun oynamıyorsun ordan oraya odanda oraya git diyor çok sıkıcı ben 1-2 saat oynadım hızlanır dedim olmadı Türkçe altyazı var iyide dublaj yok! Neden dersen oyun filim gibi sana verilen 2 saatte %98 izleme %2 şuraya git oyunun grafiği VS. Çok iyi ama çoook sıkıcı!!! Dediğim gibi oyunun azcık oynadım belki sonra iyileşcek ama benim fikrim: Gırafikler %25 Türkçe altyazı var %15 Etraf güzel %10 Yani kısaca puanım %50 yani: kötü

Şunu farkettim ulaşımda kolaylık herkesçe kabul görülen bir hizmet, dağların zirvesine kayma hattı kurdum, bütün yolları tekrar inşa ettim, 800 bine yakın beğeni aldım, iktidar partisi yol yapınca insanlar aç da olsa neden mutlu oluyor şimdi daha iyi anlıyorum.

bu oyunu aldım. 3090 kartım var. orrrrrospu çocuğu gibi 20 fps e düşüyo cutsceneler sonrası. bilekliği açıp haritaya bakıyosun yine aynı tavırlar. yarrrrrrak mı vardı o zaman ben bu kartı aldım,yaavvvvşak gibi bi yığın para verdim. ne o? 20 fps te oynayayayım diye.

Amazon Prime Ertesi Gün Teslimat Post-apokaliptik Versiyon

Bir ara her hafta 3 kere kapımı çalan ve Amazon’dan kitap kargomu getiren KG çalışanı, Rayban gözlüklü Eyüp abiyi anlamamı sağlayan o oyun... Bana getirdiğin her felsefe(hayatım kaydı), tarih ve klasik(hayatım daha da kaydı) kitaplarını tek tek okuyup bitirdim, rahat ol abim. Artık eleman değiştiği için Eyüp abi getirmiyor kargomu ama seni çok özlediğim bil istiyorum abi... Yaz kış kahrımı çektin, hakkını helal et. Umarım mutlusundur. Sırtımıza dünyanın yükünü alıp dağ, taş, dere aşıp, üstüne motor bulduk diye sevinirken daha da kanser olduğunuz harika bir evren. Kolla oynadığımdan RT ve LT tuşlarıyla yakın ilişki kurmaktan yanlışlıkla akraba oldum. Bebeğimiz var ikide bir ciyaklıyor(ebeveyn simülatör), kargon var düşüyor, köprü var dikiliyor, Amerika var (sayemizde?sdfjadslk) kuruluyor.

Kojima’nın Mizah Anlayışının Hönkürtmesi

Japon yapımı oyunlarla arası olan herkes bilir ki Japonlara özgü bir abartı, bir mizah vardır. Bu mizah beni koparıp götürüyor. Üstelik Norman ile Kojima’nın hem basın önündeki hem basın arkasındaki ilişkilerini az çok bilmek sanki iki yakın arkadaşın bir oyunda birleşmesi gibi tonlarca samimiyet fırlattı üstüme. Sam ile dinlenme odasındayken ayna karşısındaki hareketleri, kapıya bakınca “kapı orda amk körü” der gibi işaret etmesi, çok inceleyince orta parmak göstermesi, BBnin bile zaman zaman SİNEMATİK esnasında orta parmak çekmesi beni baya güldüren detaylar. Böyle detayların her daim hastasıyım. Bir olayda Kojima ve Norman varsa benim gülmeme ihtimalim neredeyse yok. Norman’ın ekrana bakması bile yetiyor.

Hikaye

Dünya bir felaket sonrası yerle bir oluyor ve insanların çoğu ölüyor. Hayaletimsi ve BT olarak adlandırılan varlıklar dünyaya yayılıyor. Ölüm temasını her daim çok sevdiğim için bu oyunda ölümle yaşam arasındaki o belirgin sınırın kaybolması ve iki zıt ama kardeş unsuru iç içe hissetmek hoşuma gitti. İnsanlar öldükten sonra cesetleri yakılmazsa cesetler patlıyor ve hiç hoş şeyler yaşanmıyor. İnsanların yalnızlığı, ölüm teması ve toplumsal çöküşü her an olmasa da çoğu zaman hissedebiliyorsunuz. Biz de bu evrende Sam olarak Amerika’yı birbirine bağlayıp tekrar bir bütün haline getirmeye çalışıyoruz. Amerika’yı kargocular kurtaracak!!! Evrenin hikayesi güzel ancak Sam’in hikayesi biraz havada kalıyor gibi hissettirdi. O yüzden genel hatları haricinde çok detaya inmedim. Kojima’nın o uçsuz bucaksız beynine inmek çok zor ve karmaşık.

Oynanış

Bu oyuna çıktığı günden beri “kargocu simülasyonu” denilip yerden yere vurulsa da oyunun kasvetli havası beni çok mutlu ediyor. Zaten bir oyunda ilgimi çeken ilk şey atmosfer olur ve yeterince karanlıksa o zaman benden kaçışı yoktur. Devamlı dengede kalmaya çalışmak, dikkatli oynamak, başka oyuncuların kurduğu köprü ve diğer şeylerle yalnız hissetmeyip sanki toplulukla birlikte derinden bir bağ kurmuş gibi hissetmek çok hoşuma gitti. Biri dağın başına müzik kutusu dikmiş ve Gen Hoshino çalıyor, anam bir mutlu oldum oturdum dinledim. Oto no naka de kimi wo sagashiteruu, kiri no naka de kuchihatetemo samayouu~ Oyundaki birlik beraberlik duygusu çok güzel. Bir istasyona bağlandıkça diğer oyuncuların çevreye yaptıkları köprüleri, halatları görebiliyorsunuz. Ben de birkaç bir şey fırlattım, umarım birilerinin işine yarar.

Sonuç

Rahatlamaya açıp arada kanser olmak için tatlı bir oyun ancak 40 dakikadan fazla oynamak uykumu getiriyor. Yağmur sesi, (bazı bölgelerde düşman olsa da genel anlamda) sakinlik ve atmosfer bir miktar deşarj olmamı sağlıyor. İndirimdeyken dara girmeyecekseniz alınır.

kargonuz dağ başındaki yaratık tarafından teslim alınmıştır...

Dağları deldim, tek başıma Çölleri aştım, bir tek ben Elleri yendim, Sam başıma Sende yıkılmam...

Pandemi dönemi motokuryeliğinden bir tık daha zor bir ortamda kargoculuk yapmaca