Dünyanın en b o k dan şişirilmiş oyunu.

Kayıtlarda gözüken 5.1 saat içinde yaklaşık 15 defa çökme yaşadım, yalnızca oyun çökmüyor laptopu da çökertiyor. Optimizasyon yerlerde. Para verip aldığım ürünü rahatça tüketememek berbat bir his. Oyun hakkında düşüncelerimi paylaşmak isterdim ancak henüz kayda değer bir vakit geçiremedim. Hayal kırıklığına uğramış ve sinirliyim, dün yaklaşık 12 saatimi oyunu düzeltmeye çalışarak geçirdim çünkü gerçekten oynayasım vardı ama bir yerden sonra sabır kalmadı, teşekkürler. Umarım güncellemelerle toparlarlar. Sistemim de kötü değil: RTX4070 ve AMD Ryzen 9 7945HX, 32 GB RAM ve 1TB SSD. Az önce oyunda grafik ayarlarını değiştireyim dedim sadece kalite ayarını değiştirdim bir etkisi olur mu diye, daha değiştirir değiştirmez beni oyundan attı şimdi de girilmiyor. O yüzden bu incelemeyi yazıyorum, ki çok da inceleme yazmam ama lütfen almadan önce bir daha düşünün. Sonuç: Error/10.

Ressam abla, rica etsem "71" çizer misin? Ülkenin geleceği için bir şey deneyeceğim.

NE GÜZEL ŞEYSİN SEN... HEP YAŞIN 33 BUGÜN VARIZ,YARIN BELKİ DE YOKUZ... Bu sene en çok dikkat çeken AAA yapımlardan biri olan Clair Obscur Expedition 33 bizleri asya'da görmeye alıştığımız Fantazi evrenini batıya taşıyacak kaliteli görsel,sanat tasarımıyla ve hikaye sunumuyla sıra tabanlı oyun severlerin gönlüne taht kuracak türden aday olmaya layık bir oyundur. geliştirici ise küçük bir firma olduğundan böylesine kaliteli bir yapımı stüdyo küçük iken fikir ve duyguları büyük olduklarından ötürü kendilerini takdir ediyorum. Oyunun hikayesine gelecek olursak; Painter isminde bir varlığın ya da ressam diyebileceğimiz bu kişinin her sene bir rakam çizerek o rakama gelmiş yaştaki insanları yok ediyor. sadece bununla da kalmayıp çizmiş olduğu rakamı geriden başlatarak ''Ölüm Ölüm dediğin nedir ki ? gülüm'' felsefesiyle her yaştan insanı yazdığı sayıyla her sene yok etmeye başlıyor.. -Oyunda yer alan ''The Lumier'' isminde olan bu halk ise yaşamak için her yıl gönüllü ekip olarak ''The contient'' isimli denizin karşısındaki bu mekana bir daha ölümü çizmemek adına insanlık namına,umut adına ressamı yok etmek için 4 ''expedition'' arkadaş yola çıkmaya başlıyor. -insanlık ve umut adına demişken gönüllü 4 cesur kahraman arkadaşların isimlerini es geçmek istemedim.(Gustave,Lune,Maelle,Scıel) her birinin kendine ait hikayesi,umudu ve birbiriyle olan zamanla dostluk ve aşk ile yeşeren bu cesur ekibin günün sonunda birbirlerine vermiş olduğu bir söz vardı.. '' eğer ki içimizden birini kaybedersek yola ne olursa olsun devam edeceğiz ve bu işi bitireceğiz'' - Ana karakterlerin görünüm ve tasarımları ''final fantasy'' evrenindeki jöleli saçlar ve havalı olduğunu düşünüp boş konuşan concon tipler gibi duran gençler değil de Has Anadolu erkeği-bayanı kıvamında efendi ve hanımefendi'nin olduğu bir görünüm ve giyinime sahiptirler :) -oyunun müzik kısmına gelecek olursak kulağınızın pasını silecek, savaşta ise düşman karşısında sizi gaza getirecek harika müziklerin olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.özellikle oyunda emeği ve katkısı olan naif ve içten sesiyle ''Alice Duport-Percier'' isimli bu bayanı ve ''Victor Borba'' isimli bu beyfendiyi dinlemenizi tavsiye ederim. -Mekanik ve oynanış kısımlarına gelecek olursak; oyun sıra tabanlı mekaniğe sahip olduğu için hem rakibe hem de size sıra geldiğinde oyunda yer alan ve sizin hamlenize göre belirleyeceğiniz 4 tane seçenek sunuyor.bunlar AIM,ITEMS,SKILLS,ATTACK olarak temelde kolay olan şeyler var. AIM kısmını seçtiğimizde düşmana nişan alıp düşmanın hangı kısmına doğru ateş edeceğimizi gösterir iken, ITEMS isimli kısım ise haritada gezinirken topladığımız içerik şeyler doğrultusunda savaşta kullandığımız materyal gibi düşünün ve bunu da düşman karşısında veya kendimize,arkadaşlarımıza kullanabileceğimiz health ve güç iksirleri kullanıp ekstradan sağlık,güç aldığımız veya düşmana hasar verdiğimiz şeylerdir. SKILLS ise her karakter de seviye atladığımız da perk ağacında seçip kullandığımız yeteneği düşman karşısında yaptığımız ekstra hasar veren ayrıca şeylerdir.ATTACK ise hiçbir büyü ve perk kullanmadan direk bodoslama vurmamızı sağlıyor. oyun bize hangi karaktere nasıl bir build yapmak istersin ? gibi seçeneklerde zorlama yapmıyor ATTRIBUTES dediğimiz kısıma geldiğimizde ''Vitality,Luck,Defense,Might ve Agility'' gibi seçenekler ile istediğimiz yoldan istediğimiz oynanış tarzında her karakterimiz için seçme imkanına sahip oluyoruz -vuruş hakkı düşmana geçtiğinde ise dikkatlice ''Quick Time'' dediğimiz zamanlamasına tuşa basıp atağı savuşturup hasar almamıza engel olacak dodge mekaniği var. eğer ki düşmanın yapmış olduğu hamleyi ıskalarsak güçlü düşman tipine göre ya bayağı hasar alıyoruz ya da tek yiyoruz bu hasar alma olayı kimi zaman tek başına bir karakterle ya da grupça diğer arkadaşların da hasar alması mümkün. - az önceki paragraf'da düşman demişken her düşmanın kendine göre bir avantaj ve zaaf durumu vardır.örnek veriyorum bir düşman ateşe karşı etkili değilken daha fazla hasar alıyorken diğer düşman ise elektriğe veya buz'a karşı zayıf kalıyor. kısacası her BOSS'un oyunda buff ve debuff durumları var. -oyunda 5 türlü element yer alıyor. bunlar ''ATEŞ,BUZ,ELEKTRİK,TOPRAK ve IŞIK'' olarak her düşmana karşı zayıf yönünü bulduğumuzda kullandığımız şeylerden biridir. ve ayrıca karakterlerimizde MANA dediğimiz her özel güç için yeterli MANA'mız olduğu taktirde kullanabiliyoruz.kafamıza göre istediğimiz gibi oyun bize sınırsız MANA sunmuyor. ''al tepe tepe sınırsız kullan yiğidim'' gibi ayrıcalık sunmuyor :) -oyunda PICTOS isimli her BOSS'u öldürdüğümüz sonrası için kazandığımız bir perk gibi düşünün, istediğimiz karaktere yerleştirip bize ekstradan örnek veriyorum hasar,hız ve kritik vuruş şansı gibi benzeri şeyleri yapmamıza katkı sağlıyor. -Canımızı tamamıyla iyileştirecek skill ve attribute puanlarımızı dağıtacağımız haritanın belirli yerlerinde göreceğimiz ''CAMP FİRE'' denilen alanlar vardır.bunlar genelde bayrak dikilmiş bir alanda kendini belli ediyor. -karakterlerimizin görünümünü değiştirecek içeriklerde var. örneğin saçından kıyafetine varana dek karakterlerimizi değiştirme şansı oyun bize sunuyor. -Oyun tam anlamıyla Açık dünya değildir.yarı açık dünya dediğimiz bir yere kadar seni sınırlı tutan bir durum söz konusu vardır. ama dünyası o kadar özenli ve güzel tasarlanmış ki sanat cümbüşü dediğimiz mekanlar ve görsellikler var. haritada karakter ile gezinirken kamera açısı ise kuş bakış açısı olarak izometrik olarak seyredip yürüdüğümüz görsel tatlılıklar var :) Okuduğunuz için teşekkür ederim

Söylenecek söz yok amk Pandispanya için: 4 adet yumurta 120 gram toz şeker 120 gram un 30 gram kakao Ganaj için: 300 gram bitter çikolata 300 gram krema Pastacı kreması için: 200 ml. süt 1 adet yumurta 25 gram mısır nişastası 50 gram toz şeker 1 paket vanilin Süslemek için: 5 gram kakao 10 gram file Antep fıstığı

best story telling falan dimi kanka

Yılın oyun ödüllerini alacağını hissettiğim tur tabanlı, rol yapma öğelerini barındıran bir oyundur kendisi.

GERÇEK BİR BAŞYAPIT OYUN: CLAIR OBSCUR EXPEDITION 33! Clair Obscur Expedition 33 inceleme videosu ile karşınızdayım, iyi seyirler! https://www.youtube.com/watch?v=z90ueO8ksBw&t=902s

Her şeyiyle müthiş bir deneyim

Gelecek..seninde sıran gelecek Kalleş Ressam...! Nazlımın intikamını alacaam..Eğer Seninde Resmini çizmessem bana da Battal gazi demesinler Uleyn...

"For Those Who Come After"

https://youtu.be/iqizXvvWnmM En son hangi oyunu bitirmek için sabahladım, hatırlamıyorum doğrusu. Sonunu merak ettiğim ve oyun beni dünyasına mükemmel bir şekilde çektiği için bu oyunu bitirmek amacıyla sabaha kadar oynadım ve şunu rahatça söyleyebilirim ki muhteşem bir deneyimdi. Hikâyede klişe bulduğum yerler olsa da oyunun sanat yönü o kadar güçlü ki oyun zevkinizi hiç etkilemiyor. Bu oyunu geliştiren ekibin tek kaygısı, sanatımızı en iyi şekilde nasıl yansıtırız olmuş. Hem gözlerinize görsel şölen yaşatıyor hem kulaklarınızın pasını siliyor hem de kalbinize dokunuyor. Tam bir sanat eseri çıkmış ortaya. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3469637028 Oyuna dair olumsuz söyleyebileceğim birkaç şey var. Bunların başında optimizasyon geliyor. O kadar kötü bir optimizasyona sahip olmasa da daha iyi olabilirdi. Bunun yanı sıra Unreal Engine 5'ten kaynaklı olduğunu düşündüğüm, 2-3 saat veya daha fazla oyun açık kaldığında Fatal Error hatası ile crash sorunu ile karşılaştım. Bu hata ile çok sık karşılaşmama rağmen oyun o kadar güzeldi ki bu can sıkıcı hata oynamama engel olmadı. Elbette düzeltirler bu hataları ve optimizasyonda bir tık iyileştirmeler de yaparlar diye umuyorum. Bunun yanı sıra belki önemsiz olarak söyleyebileceğim bir eksiklik ise oyunda "Fotoğraf Modu" olmaması. Böyle bir sanat eserinde çeşitli filtreler ve seçeneklerle ekran görüntüsü alabileceğim bir fotoğraf modu olmaması çok üzdü. Oynanışa dair sevmediğim tek şey ise tur bazlı savaşa "QTE - Quick Time Event" dahil etmiş olmaları. Tur bazlı savaş içeren oyunları çok severim. Fakat QTE biraz can sıkıcı oldu benim için. Çünkü tur bazlı kombata sahip oyunları oynarken anlık "tam zamanında" şu tuşa basayım şöyle kombo yapayım yerine fiziksel olarak daha rahat takılmayı ve sadece taktiklere kafa yormayı seviyorum, tıpkı satranç oynar gibi yani. Oyun adına bunlar dışında olumsuz söyleyebileceğim pek bir şey yok. Bu fiyata son zamanlarda alabileceğiniz en iyi oyunlardan biri ve bence fiyatını hak ediyor. Mutlaka deneyimleyin derim.

daha 6 saat oldu ama oynadığım eniyi şey

Expedition 33'nin bu kadar iyi ve kaliteli olmasını beklemiyordum. Özellikle sıra tabanlı bir oyunda bu kadar aktif ve tatmin edici bir oynanışı hiç ama hiç beklemiyordum. Parry at counter çak özel parry at özel counter çak dodge at yeri gelince zıpla counter çak sıra sana gelince düşmanın içinden geç. Bu döngü içerisinde 40 saat oynadım ve her saniyesinden o kadar keyif aldım ki keşke bitmese bu fightlar diyip durdum. Boss fightlar beklediğimden iyi ve yerinde zorluk, güzel sunumla desteklendikleri için yeterince epic olabilmişler. Kısaca oynanış kısmını çok sevdim. Oyunun Sandbox bir yapısı var ve dünyasında gezip grind yapması hiç sıkmadı. Hikaye kısmına geleceksek oyunun mekaniklerini iyi ve merak uyandıran bir hikaye ile süslemişler üstüne iyi karakterler yazıp iyi seslendirme sanatçılarıyla anlaşmışlar. Karakterlerin geçmişleri ve "ana karakterlerimizin" diğer karakterlerle kurdukları bağlantıları ve o bağlantıları ne kadar ileriye götürürsen o kadar güçlendiğin, duygunun ağır ve etkileyici olduğu bir sistem yapmışlar ve bayıldım. Hikaye epic, komik ve duygusal ilerleyip dengeyi koruyabiliyor. Oyunun iki tane sonu var ve bence hikayenin en vurucu kısımları buralar. Müzikleri çok iyi insanı etkiliyor. Kısaca Expedition 33 J-RPG'ye getirdiği yeniliklerle iyi hikayesiyle iyi karakterleriyle iyi müzikleriyle ve etkileyici sonlarıyla harika bir oyun olmuş.

GTA 6 ertelendiğine göre goty belli oldu. Uzun süredir böyle mükemmel bir hikaye ile karşılaşmamıştım. Oyundan sıkılır iseniz sadece hikaye üzerinden oynamaya devam edin, gerçekten buna değecek. Mükemmel oyun ya. Optimizasyon sorunları da Frame Generation olsa biraz daha kabul edilebilirdi. Yine de mükemmel bir deneyimdi, 10/10

Jennifer English var

Ciddi bir inceleme yazmak zor bir iş. Bir sürü isim inceleme adı altında oyunu anlatıyor. Oyunu size 10 k kelime ile anlatsam da yazmak istediğim inceleme yazısı ile uyuşmadığı için bir anlamı olmayacaktır. Bu oyun şu anda metacritic'de en yüksek kullanıcı ortalamasına sahip oyun. ''Bu oyun gamepassde var'' diye 0 verenlerin olduğu bir platformda bu olay o kadar zor ki oyunun bunu başarmış olması da bana inanılmaz geliyor. Kolay incelenen kısımları hızlıca aradan çıkartalım. Müzikler: çok iyi. Her bir müzik güzel. Youtube'de hepsi var dinleyebilirsiniz ama geldiğiniz yerin ötesine geçip spoiler yemeyin. Oynanış: dodge parry olan sıra tabanlı. Sen saldırıyorsun, adam saldırırken kaçınmaya çalışıyorsun. Dinamik bir oynanış sağlamış. Kırık Buildler yapılıyor oyun sonunda vs vs. Hikaye: İşte şimdi zor kısma geldik. Hikaye'den hiçbir şekilde size spoiler vermeden bir şekilde bahsedip anlatmam gerekiyor. Bir incelemecinin yazım gücünü kullandığı nokta bence burası. Fikirlerini asıl ürüne zarar vermeden açıklayıp anlatmak. Benim bu konuda bulduğum yöntem de benzetmeler kullanmak. Ne kadar iyi, kötü, doğru olur; yazıp göreceğim. Clair Obscur ince bir orkestra şarkısı gibi. Tüm enstrümanlar doğru yerlerde doğru noktalarda ahenkli bir şekilde çalıyor. Şarkı belli bir noktaya doğru ilerliyor. Her bir nota o nokta için çalınmış. O noktada yavaşça piano melodisi girip devam ediyor. Her şey açığa çıkyor ve hikaye de bitiyor. Salondaki herkesle beraber alkışlıyorsunuz. Seans bitince herkes çıkıyor ama kimse bir şey söylemiyor. Sonraki izleyicilere sadece gösterinin çok iyi olduğunu ve kendilerinin dinlemesi gerektiğini söylüyorlar. Benim için ara ara ve özellikle sonda çalan piyanonun sesi çok değerli ve özelken yanımdaki hanımefendi kemanın daha hoş olduğunu öteki beyefendi ise çellonun bi tık daha güzel olduğunu belirtiyor. Hepimizin ortak noktası ise orkestranın mükemmel olduğunu belirtmemiz ve susup diğer insanların da deneyimlemesini beklememiz. Günümüz oyun dünyası belli bir mottoda sıkıcı tekdüze bir şekilde ilerliyor. Özellikle son yıllarda çıkan oyunların çoğunluğu özel olmaktan uzak sıkıcı ve belli insanlara hitap eden oyunlar. Bu oyunu bitirene kadar bu kadar iyi olmasına ve de bana bu kadar çok hitap edebileceğine inanamamıştım. Bitirmesem hala inanamazdım. Metafor bu oyundan sonra çıksaydı eksik olduğu için oyuna demediğimi bırakmazdım. Japon yapımcıların oyunlarını yarım çıkartmaları, batılı firmaların yüksek fiyat istemelerinin ne kadar saçma ve mantıksız olduğunu kanıtlıyor bu oyun. Oynayıp oynamanızı bilgilerinize rica ederim. İyi oyunlar.

baldurun kapısından iyidir GOTY BUNEYMİŞYAV

Hiç beklentim olmayan bir oyunken yılın oyunu adayı olacağını düşünmeye başladığım oyun. Bu nasıl bir oyundur. Adamlar sinema senaryosu yazmışlar. Bir kere oyunun şu an bir dizisini ya da filmini çevirsen asla sırıtmaz o kadar iyi. Ayrıca o grafikler müzikler nedir aman tanrım. Ben nerden düştüm bu oyuna .. Çok güzel :) Başka söyleyecek birşey bulamıyorum

Sonunda Aşık Olunacak Bir RPG

Bu elimde gördüğünüz şaheser, "BEN TEPEDEN TIRNAĞA SANATIM ŞEKERİM" diye bağırıyor. ACT 2 sonunda benliğimi teslim ettim, oyunun sonu zaten üf. Bu nasıl bir kafanın ürünü, gerçekten hafızamı silip silip oyunun bu kısmlarını baştan görmek istiyorum. Uzun zamandır bana bu kadar hitap eden bir oyun oynamamıştım. Görsel tasarım, o sizi atmosfere çeken müzikler, savaş sistemi, hele hele oyunun felsefesi ve hikayesi beni benden aldı diyebilirim. Boss fightlar o kadar iyi ki souls like bosslarının haşmetiyle yarışır desem abartmış olmam. Şu oyunu bir kere oynamadan yanlış değerlendirmeyin. Oyun her şeyiyle çok iyi. Ölüm teması ağır basan ancak bunun yanı sıra umut, iç mücadele ve benzeri temaları birleştiren hikayelerle beni kolaylıkla mest edebilirsiniz. Oyunun ilerleyen sahnelerinde karakterlerle bağ kurmak, maske olayı, ACT 2 sonu ve diğer her şey o kadar iyi ki aklımı çıldırdım. Giriş kısmı da çok güzeldi, dibim düştü. Hiçbir oyun için bunu düşünmemiştim ama bu oyun GOTY olmazsa böyle oyun sektörüne kafam girsin. Sonradan öğrendiğime göre bunu geliştiren ekip Ubisoft'tan ayrılıp oyun yapmış :D Her sene önümüze aynı şeyi ısıtıp getiren büyük leş şirketlerden çok bağımsız geliştiricilerin yükselmeye başladığını görmek aşırı mutlu ediyor. SONUNDA "ne yaparsak alıyorlar" diyen büyük şirketlerin ekonomik kaygıları olmadan güzel oyunlar oynayabiliyoruz.

Hikaye

Spoiler vermeden ana temadan bahsedeceğim. Oyunda “Ressam” adlı bir varlık var ve her sene monolitin üzerine bir sayı yazıyor. Her yıl yazılan sayı yaşındaki insanlar yok oluyor. Thanos abi parmağını şıklatmış gibi bir anda çiçek yaprakları ve toza dönüşüyorlar. Her yıl Expediton ekibi, Ressam’ı alt etmek üzere göreve gönderiliyor. Bu görev imkansız bir görev olduğu için genellikle bir sene sonra ölecek kişiler seçiliyor. Ancak arada istisnalar da var. Hikaye Fransa’nın Belle Epoque (Güzel Dönem anlamına geliyormuş) döneminden ilham alınan bir zamanda geçiyor. Biraz araştırdığım kadarıyla bu dönemde sanatsal açıdan çok büyük gelişmeler olmuş (İngilizlerin Victoria dönemiyle yakın tarihlerde olduğu için yine kasvetli🖤) ve 1. Dünya Savaşı ile son bulmuş. Oyun da resmen sanat kokuyor. Keşif ekibi olarak Ressam’ı alt etmek üzere birliğe katılıyor, yoldaşlarımızla birlikte “Kıta” adı verilen yere gidiyoruz. Bu laneti sona erdirmek için her sene yapılan bir şey. Ölüm, insanın iradesi, kader, umut ve direnç gibi pek çok temayı içinde barındırıyor. Ayrıca Esquie dünyanın en tatlı yan karakterlerinden biri olabilir. "Sarılmak ister misin?" gibi repliklerle arkadaşlarını ne kadar sevdiğini gösteriyor. Biraz tembel ve saf ama dünyayı görüş biçimi çok güzel :') Keşke minyatür oyuncağı çıksa da alsam. Mon amiii 🌸

Sanatta “Clair Obscur” Terimi

“Clair Obscur”un anlamı Fransızca “Işık ve Gölge” demekmiş. İlk başta buna anlam veremeseniz de hikayede ilerledikçe yaşanan olaylardan bunun ne anlama geldiğini gayet iyi kavramaya başlıyorsunuz. Önceden çok fazla çizimle uğraştığım ve arkadaşlarımla tablo yorumlamayı çok sevdiğim için ışıklandırmaların ve gölgelerin anlamı sanatta her zaman çok hoşuma gitmiştir. Oyunlarda bunlara dikkat edilmesi bana braingazm yaşatıyor. Bu terimin oyundaki yeri ise Yin Yang gibi. “Işık varsa gölge de vardır.” Birinin var olması için diğeri gereklidir. İyilik de kötülük de dengeli olmalıdır. Bu arada sanat sanat içindir, yozlaşmış topluma enlemesine gireyim.

Oyunun Felsefesi

Oyun “33 yaşında” yok olan insanları konu aldığı gibi daha pek çok unsuru da içinde barındırıyor. İnsan hayatının ne denli sınırlı olduğunu bize hatırlatıyor. Her insan zamanı geldiğinde ritüel eşliğinde silinip gidiyor. Hayatın kaçınılmaz bir yönü olan ölümü devamlı hatırlatıyor bize. Ve insanların bu gerçeği kabul etmek zorunda olduğunu, bunu inkar edemeyeceklerini ancak bir yandan kaderi değiştirmek istediklerini aktarıyor. Bizden önceki tüm ekipler yok olsa bile Ekip 33 olarak yine yola çıkıyoruz. Bu da umudun, direnişin ve insan iradesinin gücünü anlatıyor. Kader değiştirilebilir mi, eylemlerimiz bizim seçimlerimizin sonucu mu yoksa Ressam’a boyun mu eğmeliyiz, sonucumuzu kader mi yaratır yoksa biz mi kaderimizin sonucunu belirleriz gibi sorgulamalar barındırıyor. Oyundaki Ressam anladığım kadarıyla hem yıkıcı hem de yapıcı bir güç. Onun sanatı hem yaratma hem de silme işlemi gibi. Yaratmak için yok etmek mi gerekir, sanat sadece yaşamı mı şekillendirir yoksa yaratmaktan mı ibarettir? Bunların cevaplarını oyun bize vermeyecek bence. Kendi anlamlarımızı çıkaracağız gibime geliyor ve bu beni daha da heyecanlandırdı.

Oynanış

Oyun sıra tabanlı savaş sistemi barındırıyor. Ama bunu o kadar dinamik yapmışlar ki yani gerçekten var olan bir sistemi daha güzel bir hale getirmişler. Savaşlar baya Persona oyunlarına benziyor. Karakterlerin birbiriyle yetenek kombolaması, özelleştirmeler, skill ağaçları çok tadında gözüküyor. Zamanlama da oldukça önemli. Saldırıları zamanında perrylerseniz oyun sizi mükafatlandırıyor. Başlangıçta mavi yaratıklar çok kolay gibi gelebilir ancak yeşil olanlara pek bulaşmamanızı öneririm. Oyunda boss fightlar korkunç derecede keyifli. Karakterlerin saldırı şemalarını ve sürelerini hatırlayıp buna göre dodge ya da perry atıyor, başarıyla tamamlarsanız dopamin yağmuruna tutuluyorsunuz. Oyun hakkında daha fazla şey öğrenmek için kampta mutlaka diğerleriyle konuşun, hemen uyumadan günlük yazın ve ateş başında yapabileceğiniz tüm eylemleri uyumadan yapın. Böylece hem hikayeye ilişkin daha fazla şey öğreniyorsunuz hem de yeni skiller elde ediyorsunuz. Ben aslında bu oyunu “kesin iade ederim” diye almıştım ancak optimizasyonu iyi yapmışlar. Bu günlerde iyi optimizasyona sahip oyunlara şükreder olduk. Hiç kapanma, çökme, donma ya da kasma sorunu yaşamdım. Ayrıca hiç beklemezdim ama bu oyunun GOTY olması gerektiğini düşünüyorum.

Sanat Tasarımı ve Müzikler

Sevdiğin bir oyunun evrenine gönderilme imkanım olsaydı galiba bu oyunu seçerdim. Mekanlar, harita tasarımı, etkileyici sanatı ve müzikleriyle gerçekten içinden çıkmak istemediğim harika bir fantastik oyun yapmışlar. Fransızlar, lütfen böyle sanat kokan daha fazla oyun yapın.

Sonuç

Sanatın her dalından barındıran, güçlü hikayesi ve güzel sinematikleriyle sizi içine çeken, dinamik dövüş mekanikleriyle heyecanlandıran bir oyun arıyorsanız bu oyunu havada kapsanız yeridir. "Great art is both window and mirror. Whether it's your mask or theirs. Child, we all need masks, but how you use them. We all need masks." -Mask Keeper

normalde oyunun oynanışı ve mekanikleriyle alakalı uzun bir inceleme yazmak istiyordum lakin kısa tutmak istedim. şu zamana kadar oynarken tüylerimi diken diken eden başka bir oyun olmamıştı. o müzikler, savaş atmosferi ve epik sahneler birleşince ortaya muazzam bir şey çıkıyor. sıra tabanlı sevmeyenleri bile içine çekecektir. başyapıt dersem, abartmamış olurum. herkesin bu oyunu oynayıp övmesini istiyorum.

Xbox Game Pass Üzerinden Oynayıp Steam'de Devam Etmek İsteyenlere Save Taşıma Anlatımı

Benim gibi Xbox Game Pass’ten oynadıktan sonra Steam üzerinden almaya karar verdiyseniz ve save dosyanızı taşımak istiyorsanız: Oyuna Steam üzerinden önceden girdiyseniz burayı geçebilirsiniz. !!! Eğer Steam üzerinden oyuna hiç girmediyseniz, giriş yapın ve oyunun hikayesini başlatıp Maelle ile antrenman dövüşüne kadar ilerletin. Dövüşü yapmayın ve çıkın oyundan. Kayıt dosyası oluşturmuş olacaksınız. Öncelikle oyun için Steam Cloud Save’i kapatmamız lazım. Steam’de oyuna tıklayıp sağda bulunan ayarlar tuşuna basın ve “Özellikler” diyin. Karşınıza “ Genel ” ayarları altında Steam Cloud gelecek. “ Kayıt dosyaları Steam Cloud’ta saklansın ” ayarını kapatın. Şimdi Xbox App’te bulunan lokal kaydınızı Steam’e taşımaya geldik. Bunun için alttaki klasöre gitmeniz gerek. Windows arama çubuğuna “ Çalıştır ” yazıp tıkladıktan sonra, çıkan arama boşluğuna %localappdata% yazarak takip edebilirsiniz. !!! Kullanıcı adı ve seri no olduğunu düşündüğüm yerler farklı sizde. Aynısını kopyalamayın. “ C:\Users\ \AppData\Local\Packages\KeplerInteractive.Expedition33 \SystemAppData\wgs ” “ wgs ” klasörüne geldiğinizde çok uzun numaralı bir dosya olmalı, o dosyaya tıklayın. İçindeki dosyalardan tarihi ve saati en güncel olan klasörü bulun. Yukarıdan Değiştirme Tarihi’ne bir kere tıklarsanız en günceli en yukarıya çıkar. Çıkan ilk klasöre girin ve oradaki uzun kodlu diğer dosyayı masaüstüne kopyalayın. Dosyanın adını “ EXPEDITION_0.sav ” olarak değiştirin. Bu .sav dosyasını aşağıdaki klasörde numarayla isimlendirilmiş save klasörüne kopyalayın. “ C:\Users\ \AppData\Local\Sandfall\Saved\SaveGames\ “ Üzerine yazmaya izin verdikten sonra oyunu açın ve oyunu devam ettirin. Eğer sizi Maelle ile antrenmanda başlatırsa hiçbir şeye basmadan oyunu durdurun ve Load Previous Saves’e tıklayıp saati fazla gözüken save’i açın. Eğer sizi direkt Xbox App üzerinde kaldığınız yerde başlattıysa save taşıma başarılı olmuş demektir. Oyunda save edecek herhangi bir şey yapın(Rest olabilir, item değişebilirsiniz, skill açabilirsiniz) ve sonra oyunu kapatın. Steam Cloud Save’i en başta anlattığım yerden açıp oyuna kaldığınız yerden devam edebilirsiniz. İyi oyunlar herkese.

.

Yenur.

Yüzlerce oyun oynamış bir kişi olarak hemen kısa olarak yazmak istiyorum. Bu oyun hayatımda oynadığım en iyi 3. oyun. Benim için God of War, Red Dead Redemption 2 gibi oyunlardan daha iyi. Bu yüzden kesinlikle öneriyorum. Uzun uzun altta bahsedicem spoilersız bir şekilde. Final Fantasyler, Personalar, metahpor, atlus yapımları bu oyunları severim. Savaş sistemi olsun, hikayesi olsun, karakterleri ve müziği olsun özeldirler. Oyunun içinde hissettirmeye çalışıp o dünya da sizin de bir rolünüzün olduğunu hissettirirler. Baldurs Gate 3 gibi oyunlarda da gerçekten o dünyaya etki edebilirsiniz. Souls oyunlarında arkada büyük bir olay döndüğünü bilirsiniz fakat orada da işin içine yaratıcılık çok katkı sağlar. Expedition 33 için ise şöyle diyebilirim. Uzaktan herhangi bir sanat eseri izleyince insanlar farklı farklı hisseder. Kimisi için sadece bir resimdir, kimi için üzüntü, kimi için eğlencedir. Expedition 33 böyle bir oyun siz uzaktan bakıyorsunuz ve ne hissediyorsanız oyun öyle devam ediyor diyebilirim. Bundan dolayı saydığım bir çok oyundan daha güzel bir tat bıraktı bende. Hikaye olarak başlangıçta çok büyük bir beklentim yoktu. Klasik bir intikam, dünyayı kurtarma gibi bir konsept bekliyordum. Fakat bazı kırılma anlarında beklentimi büyük ölçüde aştı ve fark ettim, ben bu karakterlere önem veriyorum. Yüzlerce oyun oynadıktan sonra oyunlar artık bu kadar özel hissettirmez artık insana. Fakat bu oyun bunu hissettirmeyi başarıyor. Ne olup bittiğini anlamaya başlayınca aslında insanın neden bir şeyler ürettiğini, neden yaşamak için çaba sarf ettiğini anlatıyor. Herkesin kendi kişisel dünyasında olan, başka insanlar için fazla önemi olmayan şeylerin insanların kişisel dünyalarında ne kadar büyük olduğunu anlatıyor. Çok ana fikir olarak anlatmak zorundayım bu kısmı çünkü spoiler vermeden anlatmak zor. Sıra tabanlı savaş sistemi sevmem desem de galiba en çok bu tarz oyunlar oynuyorum. Souls oyunlarının sistemi bana daha eğlenceli gelse dahi. Bu oyunun savaş sistemi ise klasik sıra tabanlı sistemi souls ile karıştırıp sunmak mükemmel olmuş. Hem oyuncunun yeteneğini hem de taktiksel olarak düşünmeye açık bir sisteme sahip. Gidip senden çok güçlü şeylerle de savaşabilirsin fakat kendine güveniyorsan. Bu yönü Elden ringte 10 level olarak direkt Caelide gitmeye benzettim. Bundan dolayı savaş sistemi çok keyifli. En çok öveceğim kısmı ise sanat tasarımı ve dünyası. Zaten oyundan herhangi bir fotoğraf veya fragman gördüyseniz direkt anlıyorsunuz. Yürüdüğünüz, gittiğiniz her yer tablo gibi. Nereye bakarsanız bakın içiniz ısınıyor. Keşif kısmı ise bambaşka çünkü yaptığınız şeyler farklı ve eğlenceli. Normalde bu olayları Assassin's Creed savaş sistemiyle yapsanız sıkılırsınız. Fakat savaş sistemi keşfetmeye daha çok itiyor ve keşfettikçe de o bölgelerden daha da etkileniyorsunuz. Müzikleri de sanat tasarımı gibi mükemmel. Oturup kampta manzarayla müzik dinlemek bile çok rahatlatıcı ve güzel. Karakterleri ilgi çekici ve kendilerini ciddiye alıyor. Sinematik sahneler seslendirmenlerin başarısıyla mükemmel. Aşırı uzatmayıp oynayan kişiyi sıkmıyor hikaye. Gerçekten oyun yapmak isteyen ve anlatıcak bir şeyleri olan insanlardan çıkma bir sanat eseri bu oyun. Yani cidden kötü bir yön bulmaya çalışıyorum fakat ben o kötü yönü hiç hissetmedim. %100 başarım için grindladım. Müzikler ve dünya sağ olsun yine sıkmadı. Geçirdiğim her vakitte beni mutlu etti ve eğlendirdi. Ubisoftun binlerce çalışanı olmasına rağmen asla bu 30 kişinin yaptığı oyunun seviyesine ulaşamadılar. İleride Sandfall Interactive'den güzel oyunlar bekliyor olacağım ve takip edeceğim. Son olarak “When one falls, we continue.”

"CANIM KURBAN, GÖNÜL HAYRAN YAR YOLUNDA CANIM KURBAN!" Oyun mükemmel alın oynayın en olmadı 1 aylık gamepass ile bu mükemmel oyunu deneyimleyin. (Uzun inceleme oyun bitince ama biraz uzun sürecek gibi çünkü her köşeye didik didik bakıyorum. Siz de öyle yapın.) Son Durum: Uzun uzun konuşulacak bir şey yok. Alın oynayın kendiniz görün.