"Fajna gierka. Strzela się, zero stresu, zero odrzutu. Są jakieś tam wyciągane z powietrza, lub innego miejsca BMXy i inne lotnie... Ta gra jest również dowodem na to, że nie tylko Huawei szpieguje, bo gra instaluje tyle spyware, że Google może się powstydzić ilości zbieranych informacji na twój temat." - Tak miała wyglądać ta pseudo-humorystyczna recenzja. Muszę się przyznać, że jedyną moją motywacją do napisania jej był fakt zdobycia odznaki Steam. Niestety nie zauważyłem, że czas na wyrobienie odznaki dawno minął, więc mówi się trudno :I
Odpalam grę po kilku miesiącach przerwy- na starcie wita mnie kilka tabelek z tekstem. Pewnie coś związanego z polityką prywatności. Dziwnie przydługa. Dobra, przeklikałem przez to jak wszyscy. Kolejne okno i znowu wymagają ode mnie wyrażenia zgody na zbieranie informacji. Okej, niech wam będzie. Ostatnie okno - również zatwierdzam. Po przebiciu się przez wątpliwie przyjemną lekturę trafiam do lobby. Wita mnie dość miłe dla oka menu i cała masa "boostów" do expa, plus możliwość wykupienia płatnej zawartości - standard dla gier F2P. Ustawiam tryb solo, gdyż z jakiegoś powodu żaden z moich znajomych nie ma ochoty odpalić Ring of Elysium. Ciekawe dlaczego?
Mija minuta, później druga... Ponawiam wyszukiwanie. Aha, no tak - pewnie mało kto gra w trybie pierwszoosobowym. Zmieniam na tryb TPP. Czekam znów dwie minuty.. i znowu. Za piątym razem udało się znaleźć innych graczy. Podczas oczekiwania wbijam na przeglądarkę i sprawdzam Steam Charts - 4500 grających, 6800 osób w peaku. To wiele tłumaczy.
Wybieram miejsce na mapie, w którym pojawi się moja postać, dobieram ekwipunek... i pierwsze co rzuca mi się w oczy to brak tej klimatycznej, przyjemnej dla oka mapy zimowej, ale za to dostaje po oczach czymś co przypomina Grecję czy inne państwo śródziemnomorskie. Niech będzie.
Kolejna warta odnotowania rzecz – grafika. Jak na grę, która ma konkurować z „pabdżi” i to w dodatku darmowa to wygląda aż nazbyt dobrze. „Widać napracowanko” jakby powiedział to pewien znany jutuber.
Płynność gry też stoi na wysokim poziomie. Feeling strzelania naprawdę przyjemny, nawet jeżeli nazbyt casualowy. Niby jest cała masa broni, ale mam wrażenia jakby część z nich była po prostu wariacjami nt. innych pukawek, które już istnieją w tej grze. Dodatki do broni same się montują – jak dla mnie to duży plus. Niby wszystko jest bardziej dopracowane niż u naszych koreańskich przyjaciół – netcode nieporównywalnie lepszy, pomysł na rozgrywkę też nieco bardziej trafiony niż typowe dla battle royale:
„Jest wyspa, stu graczy i naglę znikąd pojawia się niebieska strefa, która sprawia, że umierasz w ciągu kilku minut. Każdy chcę cię zabić. Jest tylko jeden zwycięzca”
tutaj to wygląda bardziej jak:
„Jest wyspa, kilkudziesięciu graczy. Każdy z grających chcę cię zabić, ale zamiast niebieskiej strefy mamy popiół wulkaniczny (czy też jak to bywało na niedostępnej już mapie – coś na kształt burzy śnieżnej). Naszym zadaniem jest dotarcie do strefy ewakuacji, do której przylatuje śmigłowiec ratunkowy z czterema wolnymi miejscami na pokładzie czekającymi na gracza i jego oponentów.
Można? Można.
Gdy tak o tym piszę, to gra może wydawać się dobrą alternatywą dla Playerunknown’s. Niestety problem w tym, że nie jest. Sam rdzeń rozgrywki skupia się na szukaniu itemów i pomimo, że gra ma wiele cech Battle Royale gra się w to bardziej jak w Armę – biegniesz przez kilka kilometrów od budynku do budynku zbierając loot, starasz się kogoś znaleźć, jakiegokolwiek przeciwnika, ale wszystkie miejsca wydają się opuszczone. Dopiero końcowa strefa jest na tyle mała, że te ostatnie 10 czy tam 11 graczy musi podjąć walkę.
Głównym problemem tej gry jest jej sama koncepcja, jak również kierunek, który wybrali twórcy. Aktualizację, które zamiast poprawiać rozgrywkę stopniowo usuwały zawartość. Nie rozumiem dlaczego uznali, że pozbycie się zimowej lokacji było dobrym krokiem? Dlaczego nie dać użytkownikom możliwości wyboru map jak ma to miejsce w innych grach? Tutaj jesteśmy skazani jedynie na jedną mapę, o której wspomniałem wcześniej. Nasza bieda-Grecja jest stanowczo zbyt rozległa jak dla 50ciu graczy. Dobrym rozwiązaniem byłoby zwiększenie tej ilości do setki, albo po prostu ograniczenie mapy i zmniejszenie jej rozmiarów. Podnoszenie itemów i ogólne uproszczenia rozgrywki wskazują na to, że gra powinna stawiać na bardziej dynamiczne konflikty i szybkie wymiany ognia na małym dystansie, a jest zgoła odwrotnie – pusto, nijak i bezpłciowo.
Obcowanie z tym tytułem wywołuje u mnie ból. Nie jest on spowodowany jakością samej gry, a raczej zmarnowanym potencjałem. Masa dobrych elementów została pogrzebana pod gruzami idiotycznych decyzji ze strony devów.
Mamy tu do czynienia z grą, która została dosłownie zaszlachtowana przez własnych twórców. Szkoda, bo jednak liczyłem, że gra z biegiem czasu zdobędzie większy rozgłos i stale będzie się rozwijać.
Możecie obadać Ring of Elysium i samemu przekonać się co poszło nie tak. Zawsze istnieje szansa, że znajdziecie w niej coś pozytywnego, co zatrzyma was na nieco dłużej. Radzę się jednak śpieszyć, gdyż gra jest w stadium agonalnym i niedługo możecie zostać jedynymi graczami na serwerze.
