Life is Strange 2 - trzecia gra w znanym uniwersum, dwóch braci i jedna moc, która może zniszczyć wszystko

Chociaż w czerwcowym (darmowym) epizodzie od twórców Life is Strange 2 poznaliśmy Chrisa i wydawało się (przynajmniej mi), że to właśnie jego historia zostanie przedstawiona w pełnej grze, domysł ten okazał się błędny. Głównymi bohaterami Life is Strange 2 zostali bracia, których w "The Awesome Adventures of Captain Spirit" można było oglądać przez około pięć, dziesięć sekund. W dodatku zwiastun ujawniony pod koniec sierpnia nie należał do najciekawszych, bo ukazano w nim motyw bardzo długiej wędrówki pozbawionej zwrotów akcji. O wiele ciekawszy materiał zaserwowano w 20-minutowym gameplayu. Ujawniono tam również pierwszy objaw mocy u jednego z braci. Mocy, która od razu wydała mi się znacznie dziwniejsza i o wiele bardziej destrukcyjna niż ta, jaką posiadła Max, protagonistka pierwszej części Life is Strange. Wszelkie obawy mogło rozwiać jedynie przejście pierwszego epizodu. Odcinek zatytułowany "Roads" zaczyna się bardzo spokojnie: powrót ze szkoły, luźna rozmowa z przyjaciółką, później pogawędka z tatą i młodszym bratem, ekscytacja nadchodzącą imprezą i Halloween. Kolorowa jesień w pełni dostarcza graczowi przepięknych widoków przez całą 3-godzinną rozgrywkę, a jednocześnie jest takim małym symbolem mówiącym, że oto czas szkoły, spotkań ze znajomymi i wyczekiwania na interesujące wydarzenia, a nie ucieczki z domu. To, co wywraca życie rodziny Diaz, zaczyna się od błahej sąsiedzkiej sprzeczki i szybko doprowadza do tragedii. Oszołomiony Sean, którym się steruje, podejmuje desperacką próbę natychmiastowego oddalenia się od miejsca zdarzenia, zabierając oczywiście Daniela. W ten sposób rozpoczyna się ich mozolna wędrówka w nieznane, a wraz z nią wymuszona przez los przygoda. "Roads" to dopiero otwarcie historii chłopców i można to odczuć, co świadczy o dobrym rozplanowaniu fabuły i przemyśleniu, w jakie fragmenty włożyć nacisk i sprawić, aby serce gracza zabiło odrobinę mocniej. Ładunek emocjonalny jest ogromny. Sean, który dopiero co umawiał się z przyjaciółmi na domówkę, z dnia na dzień przejął obowiązki ojca i to na jego barkach spoczywa wychowywanie znacznie młodszego Daniela, dbanie o to, żeby zapewnić chłopcu możliwie komfortowe warunki w tak trudnych okolicznościach. Mimo iż w scenie w domu rodzinnym widać było, że rodzeństwo droczy się i przedrzeźnia, jak to z rodzeństwem bywa, to relacja ulega zmianom, gdy chłopcy muszą poradzić sobie w świecie. Decyzje podejmowane przez Seana wpływają na Daniela i mogą one pogłębić lub osłabić braterską więź. Ponadto główny bohater może pokazywać braciszkowi niektóre rzeczy (np. w lesie oznaczenia drzew, szop albo gniazdo), dyskutować o elementach występujących w podróży i oznaczonych na niebiesko. Pomimo tego, że Daniel jest tylko gdzieś obok i zazwyczaj chodzi krok w krok za starszym bratem, to w pewnym momencie zaczyna się brać prawdziwą odpowiedzialność za jego potrzeby. Chociaż, oczywiście, nie wszystkie zachcianki i prośby Daniela trzeba spełniać, a dobro Seana jest równie ważne. Ponadto młodszy chłopiec w każdej lokacji potrafi się zająć czymś i komentować rzeczy, które Seana niekoniecznie interesują, więc to nie do końca tak, że Daniel jest cieniem brata. Obaj natomiast zachowują się bardzo w zgodzie ze swoim wiekiem, czyli dziewięć i siedemnaście lat. To naturalne, że Sean ma już młodzieńcze sympatie i nadużywa w SMS-ach języka potocznego, a Daniel, posiadający wrażliwą naturę, wszędzie dostrzega możliwość zabawy i jest spragniony próbowania nowych rzeczy, a przy tym pozostaje wierny dziecięcym ideałom i ulubionym łakociom. Bracia są sobie oddani i widać to w wielu momentach. Kiedy Sean podejmuje istotną decyzję, w prawym dolnym rogu ekranu pojawia się animacja z wilkami - dużym i małym. Gdy przychodzi czas na wybór mający wpływ na całą fabułę, obraz się zaciemnia i dzieli na dwie lub więcej części - każda z nich to inna opcja. Zaś wersy dialogowe wybiera się przy użyciu kółka myszy i LPM. W grze występuje też dziennik, czyli element dobrze znany z pozostałych części serii. Max na bieżąco prowadziła pamiętnik, zeszyt Chloe wypełniały listy do dawnej przyjaciółki, a w kajecie Seana przeważają szkice przeplecione chaotycznymi wpisami. Sean, rysownik, w kilku miejscach w pierwszym epizodzie może stworzyć rysunek. Najpierw należy przytrzymać LPM, aby przyjrzeć się widokowi, a później, poruszając myszą w lewo i prawo (nie puszczając LPM), stworzyć rysunek. Do uzyskania jak najlepszych szczegółów czynność tę należy powtórzyć kilka razy. Przyznaję, że jest to bardzo ciekawe i urozmaicające, podobnie jak wcześniej już wspomniane wspólne "przeżywanie świata", dostępne pod niebieskimi trójkątami. Dodatkowo oceniam na duży plus bogatą eksplorację, przedmioty kolekcjonerskie i, szczególnie jeśli chodzi o epizod pierwszy, większy niż kiedykolwiek w Life is Strange teren do poruszania się. Myślę, że Life is Strange 2 jeszcze niejednokrotnie mnie rozbawi i wzruszy. Podejście do nadprzyrodzonej mocy nieco zmieniono, nie chcę jednak zdradzać zbyt wiele, choć widać też pewne podobieństwa, w tym jedno najważniejsze, które zaczyna tworzyć pewien schemat i pokazuje, że to cały czas jedno uniwersum. W dalszym ciągu pozostajemy też w chłodnych rejonach północnych stanów USA, dlatego zalesione krajobrazy z silnym wpływem wód będą nam towarzyszyć jeszcze długo, a jesienna atmosfera jest przecudowna i na ten moment aktualna dla mieszkańców Polski. Co prawda Sean planuje wybrać się do Meksyku, ale mi się wydaje, że coś go w tych planach powstrzyma. Albo ktoś? Może wcześniej poznani bohaterowie? Szkoda by było też stracić potencjał tkwiący w przyjaciółce Seana i jego innych znajomościach z miasta rodzinnego. Na razie musimy czekać na następne odcinki i pozostaje nam tylko snucie domysłów, co może się wydarzyć... Na ten czas bardzo polecam epizod pierwszy, który można zakupić oddzielnie. Gwarantuje dość długą rozgrywkę - z dokładną eksploracją, rysowaniem i poszukiwaniem przedmiotów kolekcjonerskich może osiągnąć 4 godziny. "Roads" pozwala na poznanie głównych bohaterów, doświadczenie wraz z nimi pierwszego szoku związanego z opuszczeniem domu. O ile do połowy nie dzieje się zbyt wiele (nie chodzi o nudy!), to potem następuje udany zwrot akcji, a punkt kulminacyjny zmiata z nóg i wprowadza całkowicie w nadnaturalny wątek. Polecam, bardzo polecam. Recenzję najprawdopodobniej będę edytować na bieżąco albo po ostatnim epizodzie (teraz miała być krótsza, a wyszło jak zwykle). Jeśli macie problemy ze zdobyciem wszystkich osiągnięć, zajrzyjcie do poniższego poradnika mojego autorstwa. Poradnik: 100% osiągnięć - przedmioty kolekcjonerskie i lokalizacje wszystkich rysunków Zapraszam na moją stronę kuratora Steam. Na pewno znajdziesz tam coś dla siebie.

Top 100

Specials

Top Sellers

Featured